υπερκοιτώ

-έω, Μ

(για ποταμό) χύνομαι πάνω από την κοίτη, πλημμυρίζω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + -κοιτῶ (< -κοιτος < κοίτη), πρβλ. προ-κοιτῶ].